Witamina C - Centrum Naturoterapii ATYDE Znajdź nas na facebook!

Witamina C

Witamina C

Niewątpliwie, i chcę tu z dużym naciskiem wyjaśnić, że najlepszą postacią witaminy C dla naszego organizmu jest NATURALNA WITAMINA C, występująca w warzywach i owocach. Lecz w pewnych warunkach zapotrzebowanie na tę witaminę jest znacznie większe niż możemy dostarczyć jej z pożywienia, wtedy możemy posiłkować się syntetyczną witaminą C w postaci kwasu L-askorbinowego (w formie lewoskrętnej).

Zawsze to jednak będzie witamina syntetyczna – nie naturalna – o tym nie należy zapominać.

Zaczniemy od kilku podstawowych informacji o witaminie C, które na ogół są zupełnie nieznane również lekarzom!

Dwufazowa natura witaminy C
I Faza – występuje, kiedy koncentracja wit. C we krwi jest niska tj. poniżej 70µM/l, wtedy w nerkach zachodzi reabsorbcja wit. C z moczu, czyli wit. C wraca z powrotem do organizmu.
II Faza – ma miejsce, gdy koncentracja wit. C we krwi jest wysoka np.: 1000µM/l, wtedy nerki pozwalają na przedostanie się jej do moczu, z którym jest usuwana z organizmu.

Jak długo żyje witamina C w organizmie
Tak zwany okres rozpadu wit. C zmienia się w zakresie od 8 do 40 dni. Tak dzieje się w przypadku niskich poziomów wit. C we krwi. Powodem jest to, że organizm stara się zatrzymać jak najwięcej witaminy w okresie, kiedy dostawy z zewnątrz są na niskim poziomie. W ten sposób broni się przed szkorbutem.
Natomiast kiedy organizm jest w II fazie czyli gdy dostawa wit. C jest duża, wtedy tzw. półokres rozkładu wynosi zaledwie 30 minut!

Doktor Robert F. Cathcart leczył dużymi dawkami wit. C ponad 11 000 pacjentów. Zauważył, że organizm w stresie emocjonalnym czy fizycznym (np.: stan zapalny, stan po operacjach, zakażenia bakteryjne, zatrucie toksynami, itd.) w znaczny sposób zwiększa zużycie wit. C. W takich warunkach poziom wit. C we krwi gwałtownie spada niemalże do 0! Jeśli jej poziom nie jest odbudowany przez podawanie dużych ilości.
Dlatego z góry ustalone normy czyli tzw. dzienne zapotrzebowanie ustalone na 80 mg dla kobiet i 90 mg dla mężczyzn na dzień nie ma tak naprawdę odzwierciedlenia w rzeczywistości. Ponieważ wystarczy infekcja zęba, użądlenie pszczoły czy jakikolwiek inny stan zapalny i zapotrzebowanie na wit. C staje się o wiele wyższe.

Tolerancja witaminy C przez układ pokarmowy
Wygodnym i prostym sposobem określenia zapotrzebowania organizmu na  wit. C w danym momencie jest wykorzystanie zjawiska tolerancji układu pokarmowego. Próg tolerancji można łatwo ustalić stopniowo np.: regularnie co godzinę lub dwie zwiększać ilość zażywanej wit. C. Robi się to dotąd aż zacznie się pojawiać lekka biegunka (bulgotanie w brzuchu). Wtedy należy zmniejszyć ilość spożywanej witaminy lecz nadal kontynuować jej branie.
Wielu praktyków wskazuje, że ilość podprogowa (tzn. ilość, która prawie, ale nie całkiem spowoduje biegunkę) jest najbardziej efektywna. Niektóre źródła podają, że im większa dawka tym mniejsze wchłanianie z przewodu pokarmowego. Z kolei takie okazjonalne (raz na kilka miesięcy) wywołanie krótkotrwałej lekkiej biegunki używając wit. C, jest pożądane z fizjologicznego punktu widzenia, ponieważ następuje w ten sposób oczyszczenie jelita cienkiego i jelita grubego z usunięciem zalegających w nich toksyn, a skutków ubocznych NIE MA.
Najczęstszym powodem braku tolerancji wit. C jest podrażnienie żołądka, które nie występuje, jeśli wit. C poda się w formie tzw. zbuforowanej wapniem lub sodem. W takim przypadku wit. C to nie kwas askorbinowy ale w postaci askorbinianu sodu lub wapnia.

Witamina C i powstawanie kamieni nerkowych
Kiedy jest mowa o stosowaniu wit. C w dużych dawkach, natychmiast jest zadawane pytanie dotyczące powstawania kamieni w nerkach. Zwykle wiedza na ten temat pochodzi z czasopism, które z medycyną nie maja wiele wspólnego. Z kolei w wielu przypadkach również lekarze bez głębszego zastanowienia i rozeznania, po prostu stwierdzają „ przecież wit. C to kwas, a kamienie nerkowe powstają w środowisku kwaśnym”. Być może tak jest choć nawet nefrolodzy  przyznają, że proces powstawania kamieni nie jest do końca znany. Za to przeprowadzone badania na osobach przyjmujących nawet bardzo duże dawki wit. C, nie stwierdziły żeby osoby te „nabawiły” się kamieni nerkowych. Wręcz przeciwnie używano witaminy C jako leku na te kamienie. Tłumacząc to, że kamienie nerkowe tworzą się wokół ogniska zapalnego, a wysokie stężenie wit. C jest silnie bakteriobójcze i może zapobiec formowaniu się kamieni poprzez usunięcie bakterii wywołujących stan zapalny. Oczywiście istnieją na to badania naukowe.

Czy witamina C może leczyć raka?
Przeprowadzone badania wykazały, że kiedy pacjentom z chorobą nowotworową podawano zaledwie 10g/dzień wit. C chorzy ci przeżyli średnio 300 dni dłużej niż chorzy z grupy kontrolnej. Wszyscy pacjenci byli zakwalifikowani jako nieuleczalni. 22% pacjentów przeżyło ponad rok od momentu stwierdzenia, że ich stan jest terminalny. Średni czas przeżycia kolejnych 22 pacjentów wyniósł 2,4 roku, a 8 osiągnęło przeżywalność większą niż  3,5 roku.
Przeprowadzono również badania wykazujące, że wit.C hamuje rozwój komórek raka skóry, inne wykazały niszczący wpływ tej witaminy na komórki nowotworu piersi. W innych badaniach doktorzy obserwowali przez 15 lat chorych na raka, którym podawano wit.C jako terapię dodatkową zauważono, że poprawiło się samopoczucie pacjentów, zredukowano poziom bólu, w wielu przypadkach życie pacjentów zostało znacznie przedłużone.
Natomiast badania w których prócz podawania wit.C podawano jeszcze inne witaminy i środki spożywcze, były jeszcze bardziej obiecujące.
To tylko niektóre przykłady badań, istnieje ponad 1200 medycznych publikacji mówiących o niesamowitych terapeutycznych możliwościach wit.C.

Trzeba tu zwrócić uwagę, że w tych przypadkach stosowano dożylnie askorbinian sodu. Wiemy już, że jest on lepiej tolerowany niż kwas askorbinowy, w dużych dawkach i ma PH bardziej zbliżone do osocza krwi.

Istnieje kilka dobrych opisów dla lekarzy w jaki sposób przygotować wlew dożylny i jak dokładnie go zastosować. Lecz lekarze muszą chcieć je stosować ... a z tym jest już ciężko.
Oto kilka przykładów wlewów z wit.C zalecanych w różnych przypadkach, i tak:

  • W przypadku zatruć i silnych infekcji podane musi być zrobione przez wlew dożylny z dawką w zakresie od 350 do 1200 mg/1kg wagi osoby
  • W przypadkach krytycznych jak zatrucie grzybami czy ukoszenie przez węża, wlew należy wykonać w czasie 50 do 60 minut.
  • Zatrucie czadem – efekty zatrucia całkowicie usunięte w ciągu ok. 10 minut po podaniu 12g wit.C dożylnie.
  • Japońscy lekarze dodawali zawsze ok. 5g wit.C do każdej jednostki przetaczanej krwi w rezultacie nie mieli ani jednego przypadku zapalenia wątroby po dokonaniu tysięcy transfuzji.
  • Ospa wietrzna – 400mg/kg w trzech lub 4 iniekcjach doprowadza do całkowitego zasuszenia w ciągu 24 godzin
  • To tylko naprawdę nieliczne możliwości zastosowania wit.C

Doktor Klenner i inni lekarze wykazali ponad wszelką wątpliwość wysoką skuteczność dożylnie podawanej wit.C. Dr Klenner poświęcił również bardzo dużo czasu na niekonwencjonalne podejście do leczenia miastenii i stwardnienia rozsianego.

Idąc tym tropem, każdy zdrowo myślący człowiek powie, że w takim razie witamina C powinna być podawana w każdym SZPITALU bo jest tania a przede wszystkim SKUTECZNA – ale niestety nie jest. Dlaczego ? to już każdy sam musi sobie odpowiedzieć.

Witamina C i chemioterapia
To temat wzbudzający ogromne kontrowersje.
Chemioterapia polega na wprowadzeniu do organizmu potężnej dawki substancji utleniających, silnie toksycznych, trujących. Organizm człowieka zalewany jest ogromną ilością wolnych rodników licząc, że ta dawka szybciej wyniszczy komórki nowotworowe niż zdrowe komórki.
Natomiast wit.C jest jednym z najsilniejszych przeciwutleniaczy czyli jest substancją niezwykle aktywnie niszczącą wolne rodniki.
I tu właśnie następuje konflikt: żeby chemioterapia była odpowiednio toksyczna, musi generować dużą ilość utleniaczy- wolnych rodników. Nielogicznym więc WYDAJE SIĘ zastosowanie wit.C, która zwalcza wolne rodniki ponieważ jest przeciwutleniaczem w trakcie chemioterapii. Ale kluczem
jest tu właśnie wydaje się, ponieważ nie ma nigdzie opublikowanych badań wykazujących szkodliwość wit.C równolegle z chemioterapią. Są z kolei badania i obserwacje wykazujące, że nie znaleziono żadnego dowodu na to że przeciwutleniacze (tu wit.C) zaburzają efekty chemioterapii, a wręcz przeciwnie stwierdzają, że zastosowanie wit.C zwiększa efektywność chemioterapii.
Inne badania wykazują, że:

  • przeciwutleniacze hamują wzrost komórek nowotworowych, a ponadto indywidualnie lub w ich kombinacji wzmacniają efekt chemio i radioterapii,
  • przeciwutleniacze chronią zdrowe komórki przed toksycznym działaniem chemioterapii
  • obawy onkologów i radiologów, że przeciwutleniacze utrudniają leczenie są nieuzasadnione.

Witamina C usuwa metale ciężkie
Mało kto wie, również lekarze, o właściwościach wit.C w usuwaniu metali ciężkich. Jeśli wit.C jest w organizmie w ilosci wystarczającej do usatysfakcjonowania jego wszystkich potrzeb, to jej każdy dodatkowy gram jest w stanie usunąć w określonej ilości z organizmu: ołów, rtęć, arszenik, cadm, nikiel. Jeśli mamy w organizmie te 5 toksyn to potrzebujemy dodatkowych 5g wit.C do ich usunięcia, ważne jest jednak przy tym spożywanie prebiotyków.
W takim zastosowaniu wit.C współpracuje z magnezem, cynkiem i selenem. Należy pamiętać, że niedobory magnezu wzmacniają toksyczność metali ciężkich ponad 100 krotnie. Inna ważną substancją wspomagającą wit.C w usuwaniu metali ciężkich jest siarka, której naturalnym źródłem jest; czosnek, cebula, jaja, imbir czy brokuły.

Skutki uboczne witaminy C
Literatura na ogół podaje najbardziej powszechne skutki uboczne tj.: biegunka, wzdęcia, ból głowy, wysypka, jednak trzeba dodać, że tego typu reakcje występują sporadycznie przy naprawdę dużych dawkach. Rozpatrując takie skutki uboczne nie można oprzeć się wrażeniu, ze biegunka czy przejściowy ból brzucha są niską ceną. Jeśli porównamy je ze skutkami ubocznymi antybiotyków czy innych środków farmakologicznych – to pozostaje tylko do rozważenia, które skutki uboczne zaakceptować.

Nie znajdziecie nigdzie odnotowanego chociażby jednego przypadku śmierci spowodowanej przedawkowaniem wit.C – czego nie można powiedzieć o innych pozornie niewinnych lekach sprzedawanych także bez recepty.
Witaminę C w różnych postaciach można kupić wszędzie na stacjach benzynowych, w marketach i sklepach. Niestety zawartość wit.C w takich preparatach jest bardzo mała. Zatem aby zażyć większe ilości witaminy np.: 30 czy 100g lub więcej musielibyśmy zażyć 30 lub 50 tabletek! Pamiętając, że to nie jest czysta witamina C. Takie preparaty zawsze posiadają wiele dodatków: stabilizatorów, wypełniaczy, lepiszczy, barwników, substancji przeciwzbrylających i słodzących. Każda z tych substancji już z osobna może powodować reakcję alergiczną. W związku z tym skutki uboczne dość łatwo i szybko mogą wystąpić, ale nie będą one spowodowane przez witaminę C lecz spożyciem dużej ilości różnych domieszek.

Osoby obarczone niektórymi schorzeniami powinny bezwzględnie skorzystać z pomocy lekarzy chcąc stosować witaminę C w dużych dawkach, są to:

  • choroby nerek
  • hemochromatoza (to rzadkie schorzenie dziedziczne gdzie organizm magazynuje żelazo w ilościach, które są szkodliwe)
  • choroba Von Gierke (niedobór enzymu dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej) bardzo rzadkie schorzenie

Wieloletnia praktyka wielu doktorów, lekarzy, naukowców w stosowaniu dużych dawek witaminy C potwierdza, że stosowanie jej jest znacznie mniej niebezpieczne niż stosowanie jakichkolwiek innych leków.

PODSUMOWANIE o witaminie C

  • witamina C to środek odżywczy,
  • najlepsza forma witaminy C to LEWOSKRĘTNA,
  • w przypadku choroby (nawet bólu zęba) należy stopniowo zwiększać ilość spożywanej wit.C, aż do wystąpienia lekkiego rozwolnienia, wtedy należy jej ilość zmniejszyć, tak by do rozwolnienia nie dochodziło lecz nadal ją brać. Można zacząć od połowy łyżeczki spożywanej co godzinę,
  • organizm w stanie choroby toleruje bardzo duże dawki wit.C zaś po chorobie już niewielkie dawki wywołują biegunkę,
  • po ustaniu stanu chorobowego nie przestawać brać witaminy jeszcze przez 2-3 dni lecz w mniejszych ilościach
  • witamina C usuwa metale ciężkie,
  • wit.C nie powoduje powstawania kamieni nerkowych, jednak jest usuwana z organizmu przez nerki, przy ich schorzeniach wskazana jest konsultacja z lekarzem,
  • mniejsze ilości wit.C, ale częściej stosowane są lepiej wchłaniane przez układ pokarmowy,
  • przy szczególnej wrażliwości na kwas askorbinowy można zastosować jego sól sodową (askorbinian sodu) jest wtedy lepiej tolerowany,
  • wit.C podana dożylnie w dużych ilościach ma działanie niszczące komórki nowotworowe oraz zmniejsza powstawanie nowych naczyń krwionośnych jakie do swojego przeżycia usiłuje zbudować sobie guz nowotworowy,
  • stosowanie wit.C z chemioterapią wykazuje jej pozytywne działanie, nie umniejszając skutków chemioterapii jednocześnie łagodząc jej skutki uboczne,
  • witamina C ma kluczowe znaczenie w wytwarzaniu przez organizm kolagenu, co jest bardzo ważne np.: w leczeniu osteoporozy i innych chorób, gdzie tkanka łączna jest osłabiona.

Wiadomości na podstawie książki : „Ukryte terapie” Jerzego Zięby