Wątroba znajduje się pod mostkiem w prawym podżebrzu i jego okolicach, jest największym z narządów wewnętrznych naszego organizmu. Jedną z głównych funkcji wątroby jest wytwarzanie i metabolizm żółci niezbędnej do emulgowania tłuszczy i wydalania toksyn. Jej zapalenie może być wynikiem nadużywania alkoholu, narkotyków lub innych substancji chemicznych, jednak najczęściej jest spowodowane działaniem któregoś z kilku wirusów. W przypadku zapalenia wątroby bilirubina, czyli barwnik wydalany wraz z żółcią, gromadzi się w krwiobiegu i skórze zabarwiając ją na żółtawy charakterystyczny kolor, zażółcając białkówkę oczu i powodując ciemny mocz. Do klasycznych objawów zapalenia wątroby należą nudności, zmęczenie, utrata apetytu i masy ciała, gliniana barwa kału, gorączka i biegunka, także podwyższony poziom przynajmniej jednego z enzymów wątrobowych.
Ostre wirusowe zapalenie wątroby może być wywołane przez przynajmniej sześć różnych wirusów. Trzy podstawowe to wirusy zapalenia wątroby nazwane po prostu A, B i C, zaś pozostałe to D, E, G.
Czas wylęgania się wirusa zapalenia wątroby typu A wynosi od 15 do 45 dni, a sam wirus jest wyjątkowo zaraźliwy i łatwo rozprzestrzenia się głównie przez żywność lub wodę skażoną kałem. Do innych powodów zachorowań należą m.in.: spożycie surowego, skażonego mięsa mięczaków, a także kontakt z krwią lub śliną. WZW - wirusowe zapalenie wątroby typu A to ostra infekcja, która jednak nie prowadzi do przewlekłego zapalenia lub marskości wątroby. Chorzy też nie są nosicielami tego wirusa. Dostępna jest szczepionka na ten typ wirusa.
Okres inkubacji wirusa zapalenia wątroby typu B wynosi od 30 do 180 dni, a przenosi się on przez kontakt z zakażoną krwią na przykład w środowisku narkomanów korzystających z tych samych igieł. Do zakażenia może też dojść w skutek kontaktów seksualnych lub transfuzji zainfekowanej krwi. Osoby zarażone wirusem WZW typu B mogą stać się jego nosicielami. Do szerokiego spektrum chorób wątroby wywołanych wirusem zaliczamy tak groźne schorzenia jak marskość czy nowotwór. Dostępna jest szczepionka na zakażenie WZW typu B.
Wirus WZW typu C odpowiada za najbardziej powszechną formę zapalenia wątroby. W jego przypadku czas inkubacji wynosi od 15 do 150 dni. Do najczęstszych przyczyn zakażenia należy transfuzja niesprawdzonej , zakażonej krwi oraz ponowne używanie niewysterylizowanych igieł i strzykawek. Do zakażenia może także dojść poprzez kontakty seksualne oraz matka może przekazać chorobę noworodkowi. Większość chorych na WZW typu C nie odczuwa żadnych objawów, jednak w okresie od 20 do 30 lat u około 10 - 20 % przewlekle chorych rozwija się marskość, a u 1-5% rak wątroby. Obecnie nie jest dostępna szczepionka, która zapobiegałaby zakażeniu wirusem typu C. W ramach terapii konwencjonalnej zakażonym podaje się leki antywirusowe, które choć czasem skuteczne, zniechęcają niepożądanymi skutkami ubocznymi.
Wirus typu D może namnażać się wyłącznie w organizmach zakażonych wirusem zapalenia wątroby typu B do zarażenia dochodzi najczęściej przez zainfekowanie igły i strzykawki, a jego objawem jest wyjątkowo ostry przebieg infekcji WZW typu B.
Wirus zapalenia wątroby typu E najczęściej przenosi się poprzez kontakt ze skażoną wodą, co zdarza się często w krajach rozwijających się, infekcja może mieć ostry przebieg, ale nie przyjmuje formy przewlekłej.
Wirus zapalenia wątroby typu G przenosi się przez krew i choć wiedza o nim jest ograniczona, wiemy już , że może wywołać przewlekłe zapalenie wątroby.
Jak już wcześniej pisałam, do wczesnych symptomów ostrego zapalenia wątroby zalicza się brak apetytu, zmęczenie, nudności, wymioty, gorączkę. Czasami na skórze pojawiają się wykwity przypominające pokrzywkę, a chorzy mogą uskarżać się na bóle stawów. Po 3-10 dniach mocz staje się ciemniejszy, a skóra przybiera żółty odcień, w większości wypadków dochodzi również do powiększenia wątroby, a w części - do powiększenia śledziony. Od samego początku choroby badania krwi wykazują podwyższony poziom enzymów wątrobowych.
Zapalenie , zwłaszcza typu A, ustępuje zazwyczaj po 4-8 tygodniach, jednak 5-10% WZW typu B i 80% WZW typu C przechodzi w formę przewlekłą, którą diagnozuje się, jeśli do wyzdrowienia nie dojdzie w przeciągu sześciu miesięcy od zakażenia.
Naturalne metody kuracji mogą skutecznie zapobiegać uszkodzeniu wątroby oraz zmniejszyć miano wirusa i jego zakażalność. Terapie holistyczne stały się popularne w leczeniu coraz powszechniejszego wirusowego zapalenia wątroby typu C. Wzrosła również skuteczność terapii konwencjonalnych przewlekłej formy WZW.
Głównym celem terapii naturalnych jest wzmocnienie układu odpornościowego w walce z infekcją oraz ochrona i poprawa funkcjonowania wątroby. Wiele przypadków choroby udaje się złagodzić w naturalny sposób, a osiągane efekty mogą być bardzo zadowalające, a wiele metod, które przedstawię w drugiej części można stosować jako uzupełnienie tradycyjnego leczenia.

Edyta Grzech
Centrum Naturoterapii Atyde
www.naturoterapia.atyde.pl